Prostota jest najlepsza - Margherita!

Czerwony sos pomidorowy, biała mozzarella i zielona bazylia wystarczą, aby pizza Margherita stałą się dumą włoskiej gastronomii. Pizza z Neapolu, zwłaszcza Margherita, jest niewątpliwie najbardziej znaną włoską potrawą na świecie. Wystarczy wyszukać w grafice google frazę "najsłynniejsze włoskie dania", a wyszukiwarka pokaże makarony i kilka zdjęć klasycznej pizzy Margherita.

W czerwcu minęła rocznica urodzin jej powstania. Margherita jest jedną z niewielu potraw, której początek można ustalić z dużą precyzją. Zgodnie z tradycją za datę jej urodzin uznaje się dzień 11 czerwca, a po raz pierwszy została upieczona w Neapolu w czerwcu 1889 roku. W tym czasie pizza neapolitańska była już dobrze znana. Szczególnie popularna stała się na początku XVIII wieku, gdy rozpoczęto rozprowadzanie na cieście cienkiej warstwy sosu pomidorowego. W roku 1738 powstała w Neapolu pierwsza pizzeria Antica Pizzeria Port'Alba, która istnieje do dzisiaj, co prawda pod zmienioną nazwą.  Do czerwca 1889 roku, pizza była zazwyczaj podawana z dodatkiem sosu pomidorowego, a czasami innymi, dostępnymi składnikami.

Raffaele Esposito, właściciel pizzerii zwany Pietro jako pierwszy wpadł na pomysł, aby dodać do pizzy sera mozzarella. Zaraz na początku czerwca Raffaele został zaproszony do pałacu Reggia di Capodimonte w Neapolu. Miał przygotować pizzę dla Króla Umberto I i jego żony, pierwszej królowej Włoch Margherity Sabaudii, którzy w tych dniach przebywali w Neapolu. Pizzaiolo postanowił zaproponować trzy różne pizze: pierwszą tylko z dodatkiem oliwy z oliwek i sera, drugą z małymi rybami oraz pizzę jego pomysłu: ciasto posmarowane sosem pomidorowym, posypane mozzarellą z dodatkiem kilku liści świeżej bazylii. Całość na cześć królewskiej pary miała kojarzyć się z barwami włoskiej flagi. Królowej bardzo smakowała ta ostatnia i osobiście pogratulowała kucharzowi za wspaniałe danie. Ten z kolei z wdzięczności, postanowił nazwać ją na cześć królowej "Pizza Margherita".

Choć ta historia może wydawać się wytworem fantazji, jej wiarygodność jest potwierdzona pismem szefa Capo dei Servizi di Tavola della Real Casa Services. Pismo to nadal wisi na ścianach pizzerii Raffaele Esposito, której nazwę zmieniono z czasem na "Antica Pizzeria Brandi". Z biegiem czasu, głównie dzięki włoskim emigrantom, pizza Margherita stała się znana i ceniona na wszystkich kontynentach. Po drugiej wojnie światowej stała się "okrętem flagowym" włoskiej kuchni i jednym z najbardziej rozpoznawalnych dań na świecie.

Wlej wodę do miski, dodaj sól i wymieszaj łyżką, aby ją rozpuścić, a następnie wlej olej i mieszaj  do uzyskania emulsji. W drugiej dużej misce przesiej mąkę, dodaj drożdże i cukier. Wlej przygotowaną uprzednio emulsję na środek mąki i zacznij ugniatać rękami lub widelcem. Zachowaj trochę mąki i ciepłej wody, które być może trzeba będzie dodać, aby uzyskać pożądaną konsystencję ciasta. Powinno ono być miękkie i elastyczne. Następnie zagniataj ciasto, aż będzie gładkie i miękkie.  Ciasto włóż do odpowiedniej wielkości miski, pamiętając, że podwoi swoją objętość. Przykryj miskę folią i przechowaj w ciepłym miejscu, z dala od przeciągów. Poczekaj, aż ciasto podwoi objętość (około kilka godzin). Tymczasem z papieru do pieczenia wytnij  dwa arkusze o średnicy 34 cm. Kiedy ciasto odpowiednio urośnie starannie je rozwałkuj, uformuj kręgi wielkości wyciętych papierowych arkuszy i ułóż na papierze.

Do małej miski, wlej sos pomidorowy, dopraw oliwą z oliwek, solą i łyżką rozsmaruj na ciasto. Włóż pizzę do piekarnika nagrzanego do 250°C  i piecz około 6-7 minut. W tym czasie dobrze osusz i pokrój w kostkę mozzarellę, połóż na pizzę i piecz przez kolejne 6-7 minut. Po upieczeniu wyjmij Margheritę na talerz i udekoruj kilkoma listkami bazylii.

Dodając mozzarellę, pamiętaj, aby ją odsączyć z nadmiaru płynu i dobrze wycisnąć i przed położeniem na pizzę. Pamiętaj, że mozzarella, w czasie nagrzewania w piecu uwalnia sporo wody, która mogłaby niekorzystnie wpłynąć na jakość Twojej pizzy.